W wielu organizacjach awans na stanowisko kierownicze następuje głównie na podstawie dotychczasowych osiągnięć, doświadczenia czy formalnych kwalifikacji. Ktoś „dobrze sobie radzi”, więc awansuje – ale czy staje się liderem?

Lider to nie stanowisko

Przywództwo nie rodzi się z decyzji przełożonych ani z pozycji w strukturze firmy. Menedżer staje się liderem w codziennej pracy, w relacjach z ludźmi, którzy z czasem uznają go za swojego przewodnika. To nie stanowisko daje autorytet, ale autorytet umożliwia rzeczywiste przywództwo. Liderem można zostać tylko wtedy, gdy inni chcą za nami podążać – nie dlatego, że muszą, ale dlatego, że wierzą, że warto.

Autorytet i elastyczność

Menedżer zarządza zadaniami, pilnuje realizacji celów, posługuje się narzędziami i procedurami. Lider wyznacza kierunek, buduje sens działania, inspiruje, a przede wszystkim – tworzy środowisko, w którym ludzie chcą się angażować i rozwijać. Obie te role mogą się uzupełniać, jednak nie zawsze się pokrywają. W praktyce to liderzy są tymi, którzy nadają pracy zespołu znaczenie wykraczające poza codzienne obowiązki. Przywództwo zaczyna się więc nie od funkcji, ale od relacji – od umiejętności budowania zaufania, słuchania, autentycznego zainteresowania ludźmi. Jak powiedział Mahatma Gandhi: „Dawniej przywództwo wynikało z siły mięśni. Dzisiaj oznacza dogadywanie się z ludźmi.”

Budowanie autorytetu lidera wymaga cierpliwości, uczciwości, uważności i gotowości do przyznawania się do błędów. Ujawnia się w dotrzymywaniu słowa, sprawiedliwym traktowaniu, empatii. Wymaga też konsekwencji w działaniu i stałego rozwoju. Lider nie musi mieć odpowiedzi na wszystkie pytania, ale powinien mieć odwagę powiedzieć „nie wiem” i szukać rozwiązań wspólnie z zespołem.

Przywództwo wymaga także elastyczności. Nie istnieje jeden skuteczny styl działania – dobry lider potrafi dostosować się do sytuacji, poziomu rozwoju zespołu czy dojrzałości jego członków. Ta „kontrolowana elastyczność” pozwala mu prowadzić zespół zarówno w stabilnych warunkach, jak i w momentach zmiany lub kryzysu. Kluczowa jest umiejętność rozpoznawania dynamiki grupowej, a także relacji interpersonalnych. Lider nie zarządza ludźmi jak zasobami – pracuje z nimi na partnerskich zasadach.

Test przywództwa

Trudne sytuacje są nieodłącznym elementem codzienności lidera. Konflikty, spadki motywacji, błędy – to naturalne sytuacje w pracy zespołowej. To właśnie w obliczu tego typu wyzwań przywództwo przechodzi najważniejszy test. Lider nie musi być sędzią ani terapeutą, ale powinien potrafić rozwiązywać spory, rozmawiać o emocjach i brać odpowiedzialność, również za błędne decyzje. Nie chodzi o bycie nieomylnym, ale o gotowość do uczenia się i doskonalenia. Bycie liderem to nie przywilej, lecz zobowiązanie – do bycia bardziej świadomym, bardziej uważnym i bardziej odpowiedzialnym człowiekiem. To nie nagroda za dotychczasowe osiągnięcia, lecz wyzwanie, które wymaga odwagi, pokory i stałego rozwoju własnego.

Zainteresowanych podnoszeniem kompetencji przywódczych zapraszamy na szkolenie „Przywództwo i kierowanie zespołem”

ZAPISY NA SZKOLENIE